لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

قارچهای بیمارگرگیاهی با ایجاد فساد در محصولهای گیاهی و مسمومیت های غذایی تهدیدی جدی برای امنیت غذایی جهان محسوب می شوند. یکی از روشهای شناسایی قارچها مطالعه میسیلیوم آنها با میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) است. برای گرفتن تصاویر میکروسکوپی با وضوح بالا و حفظ ویژگی های سطحی نمونه های میسیلیوم قارچها، آماده سازی نمونه ها یعنی روش آبگیری و خشک کردن آن ها بسیار مهم است. مواد و روش ها: تاثیر دو روش آبگیری و دو روش خشک کردن میسیلیوم دو قارچ Rhizoctonia solani و Rhizopus stolonifer برای مطالعه آنها با میکروسکوپ الکترونی روبشی در این پژوهش، مقایسه شدند. یافته ها: مشاهده های میکروسکوپی نشان دادند که در R. stolonifer آبگیری با اتانول 100 درصد و خشک کردن و در R. solani در دمای اتاق و آبگیری با اتانول 50 درصد و روش انجماد نسبت به سایر روش ها تصویر صاف و با وضوح بالا تولید می کنند. نتیجه گیری: آبگیری میسلیوم قارچها با اتانول 50 تا 100 درصد و خشک کردن در دمای اتاق یا منجمد کردن آن، روشهای بهینه برای آمادهسازی آنها برای مطالعه با SEM هستند و تصویر صاف و با وضوح بالا تولید میکنند و ویژگی های سطحی میسلیوم آنها حفظ شده و به خوبی قابل رویت است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

محدودیت و مشکلات تصویربرداری با میکروسکوپ الکترونی روبشی در خلاء بالا برای برخی از نمونه ها منجر به ساخت میکروسکوپ های الکترونی محیطی و یا تهیه آشکارسازهای مخصوص با شرایط کاری در خلاء پایین شده است. میزان خلاء داخل محفظه در میکروسکوپ های الکترونی با خلاء بالا تقریبا 3-10 پاسکال است که در این شرایط می توان تصاویر با وضوح مناسبی از نمونه تهیه کرد اما در برخی از نمونه های نارسانا به دلیل تخلخل زیاد علی رغم پوشش دهی با طلا، نویز و تجمع الکترون یا در اصطلاح شارژ الکترونی در هنگام تصویربرداری باعث افت کیفیت تصویر می شود مانند نمونه های هیدروکسی آپاتیت و یا نانوسیلیکای متخلخل. گاهی اوقات پسماندهای آلی، انواع چسب ها و بایندرها مثل روغن، مواد روانساز و دیگر مواد افزودنی ممکن است در خلاء بالا تبخیر شده و تصویر گرفتن از نمونه را دچار مشکل کند. همچنین بعضی از نمونه ها مثل نمونه های زیستی و داربست ها ممکن است در اثر خلاء بالا تغییر شکل بدهند، بنابراین کار روی چنین نمونه هایی نیاز به شرایط خلاء پایین دارد.

شپشک های جنس Porphyrophora (Coccoidea: Margarodidae)، خاکزی و در مرحله ی دوم پورگی کروی شکل و به مرواریدهای زمینی معروفند. در این پژوهش، ویژ گی های ریخت شناسی شپشک Porphyrophora cynodontis (Archangelskaia) که از استان کرمانشاه جمع آوری شده است، با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی و نوری مجهز به دوربین عکسبرداری، مورد بازبینی قرار گرفت. توصیف بیشتر ویژگی های ریخت شناسی بر اساس، میکروسکوپ الکترونی و برخی مانند تراکم صفحات غربالی و موهای بلند روی بدن، موقعیت و تعداد صفحات غربالی درون اطاقک (آتریوم) روزنه ی تنفسی قفس سینه و صفحات حسی موجود در پشت پنجه ی پاهای جلو، بر اساس پرپاراسیون میکروسکوپی می باشد. نتایج این بررسی نشان داد که هرچند برای توصیف این جنس از ویژگی های میکروسکوپی نیز استفاده شد، اما میکروسکوپ الکترونی روبشی یک ابزار ضروری برای مطالعه و شناسایی این شپشک ها می باشد.

میکروسکوپ الکترونی روبشی یکی از بهترین روش های آنالیزی است که در حوزه های مختلف کاربردهای فراوانی دارد. این میکروسکوپ، امکان بررسی سطح و ریزساختار داخلی را در ابعاد میکرونی و نانومتری فراهم آورده است. امروزه یکی از حوزه های تخصصی و مورد توجه، نمونه های زیستی و بافت های زنده است. مشاهده این نمونه ها و بررسی ریز ساختارهای آن ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی نیازمند آماده سازی خاصی است. به دلیل حساسیت بالای نمونه ها در صورتی که هر مرحله از آماده سازی با دقت کافی صورت نگیرد باعث ایجاد چروکیدگی، فروپاشی و یا آسیب به ساختار نمونه می شود و روی کیفیت تصاویر نهائی تاثیر می گذارد، بنابراین بسیار مهم است که شرایط و مراحل آماده سازی بافت با دقت و با روش استاندارد انجام پذیرد. روش های بسیار متنوعی برای آماده سازی انواع بافت های زیستی و آنالیز آن ها وجود دارند که با توجه به نوع بافت و ساختار آن متفاوت هستند. در این مقاله به بررسی روش های کلی آماده سازی نمونه های زیستی و بافت های زنده شامل: (الف) تثبیت های مختلف (تثبیت شیمیایی و تثبیت فیزیکی)، (ب) آبگیری با درصدهای مختلف الکل و (ج) روش های مختلف خشک کردن (خشک کردن در هوا، خشک کن نقطه بحرانی، خشک کن انجمادی و خشک کن های شیمیایی) به منظور مشاهده ساختارهای زیستی در نزدیک ترین حالت به ساختار زنده آن ها در SEM با قدرت تفکیک بالا پرداخته شده است.

سابقه و هدف: امروزه بلیچینگ به عنوان یک روش درمانی محافظه کارانه بطور گسترده ای در دندانپزشکی زیبایی مورد استفاده قرار می گیرد. مکانیسم بلیچینگ به کمک لیزر واکنشی است فتوشیمیایی که به تولید رادیکال آزاد اکسیژن منجر شده و توانایی برطرف کردن تغییر رنگ های دندانی را دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی و مقایسه اثر آماده سازی سطحی با لیزرهای Er:YAG، Nd:YAG، CO2 و آسکوربات سدیم بر مینای تازه بلیچ شده با لیزر و مشاهده اثر آن با میکروسکوپ الکترونی روبشی می باشد.مواد و روشها: مطالعه توصیفی حاضر بر روی 15 عدد دندان مولر سوم کشیده شده انسان که بدون پوسیدگی بودند، انجام گرفت. نمونه ها با پودر Heydent JW فعال شده با لیزر دیود 810 نانومتری بلیچ شدند. پس از 7 روز مراحل بلیچینگ همانند مرحله اول دوباره تکرار شدند. سپس نمونه ها به طور تصادفی به 5 گروه تقسیم گردیدند. نمونه های گروه اول تحت تابش با لیزرNd:YAG  با توان 1 وات قرار گرفتند. نمونه های گروه دوم با لیزر Er:YAG با توان 0.5 وات، گروه سوم با لیزر CO2 با توان 0.5 وات تابش داده شدند و گروه چهارم با محلول آسکوربات سدیم 10 درصد آماده شدند. گروه پنجم بعنوان شاهد در نظر گرفته شد.یافته ها: لیزر Nd:YAG باعث بروز نواحی ذوب شدگی بر روی سطح دندان گردید. لیزر Er:YAG موجب ناصافی و تخلخل های سطحی و لیزر CO2 باعث ذوب لایه سطحی سوبسترای دندان و ایجاد ترک های میکرونی شد. آسکوربات سدیم تغییری بجز آنچه که در اثر بلیچینگ بوجود آمده بود، ایجاد نکرد.نتیجه گیری: آماده سازی سطح با لیزرهای CO2،Er:YAG ، Nd:YAG بر دندان های بلیچ شده به کمک لیزر می تواند باعث بهبود استحکام باند مواد رزینی به مینای تازه بلیچ شده شود.